Ustawodawca znowelizował przepisy o broni i amunicji. Zmiany dotyczą europejskiej karty broni palnej, części składowych broni, obrotu takimi towarami oraz informacji, jakie powinno zawierać ich oznakowanie.
Nowe rozwiązania przewiduje ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 38 poz. 195). Akt opublikowano 23 lutego 2011 r. Wejdzie w życie 10 marca 2011 r.

Części składowe broni
Nowela określa też na nowo części składowe broni palnej i pneumatycznej. Do jej istotnych części zaliczono: szkielet broni, baskilę, lufę z komorą nabojową, zamek, komorę zamkową oraz bęben nabojowy. Wśród istotnych części amunicji wyróżniono pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu, spłonki inicjujące spalanie materiału miotającego i materiał miotający w postaci prochu strzelniczego. Natomiast pod samym pojęciem broni palnej należy rozumieć każdą przenośną broń lufową, która miota, jest przeznaczona do miotania lub może być przystosowana do miotania jednego lub większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału miotającego.

Obrót poszerzony o pośrednictwo
Ustawa poprawia też przepisy dotyczące obrotu bronią i amunicją. Nowela zmienia np. definicję obrotu, wprowadzając do niej pośrednictwo polegające na negocjowaniu, doradztwie handlowym, pomocy w zawieraniu umów oraz organizowaniu przemieszczania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. Poza tym umożliwia nabywanie broni lub amunicji przy użyciu środków porozumiewania się na odległość.
Nowe przepisy precyzują ponadto, jakie informacje powinno zawierać oznakowanie broni i gdzie je należy umieszczać. Minister Gospodarki będzie ustalać kod cyfrowy lub alfanumeryczny oznakowania.

Koncesja nie zawsze potrzebna
Ustawodawca wprowadził też kilka wyłączeń z obowiązku koncesjonowania – chodzi o wyroby pirotechniczne, broń palną pozbawioną cech użytkowych oraz inną broń oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym pozbawione w sposób trwały i nieodwracalny bojowych cech użytkowych. Ewidencję dotyczącą wytwarzania i obrotu bronią, przekazaną przez przedsiębiorcę organowi administracji państwowej, będzie trzeba przechowywać przez okres nie krótszy niż 20 lat. Ma to znaczenie ze względu na historię śledzenia losów broni.
Inna z przyjętych zmian ujednolica zasady przyznawania oraz cofania koncesji w zakresie niespełnienia warunku niekaralności za przestępstwo umyślne i umyślne przestępstwo skarbowe oraz wykroczenie skarbowe lub nietoczenia się przeciwko ubiegającemu się o koncesję postępowania w sprawach o ww. czyny, w stosunku do przedsiębiorców – osób fizycznych oraz przedsiębiorców innych niż osoby fizyczne.

Europejska karta broni palnej
w ustawie doprecyzowano też przepisy dotyczące Europejskiej karty broni palnej. Zapisano, że jest ona dokumentem imiennym, potwierdzającym uprawnienie do posiadania broni palnej, wydanym przez właściwy organ państwa członkowskiego UE, który umożliwia legalne posiadanie i używanie broni w innym państwie członkowskim. Karta powinna uwzględniać takie informacje, jak np.: tożsamość osoby posiadającej pozwolenie na broń (imię i nazwisko, data urodzenia i adres stałego pobytu), dane identyfikacyjne broni palnej, datę ważności karty, cel lub warunki pozwolenia.

Nowelizacja dostosowuje polskie prawo do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 2008/51/WE z dnia 21 maja 2008 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/477/EWG w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni.