Category Archives: pieniądze

ROAMING: sieci wreszcie wprowadziły rozwiązania, które zabezpieczą nas przed wydaniem fortuny na telefon podczas wakacji za granicą.

– Halo? Niestety nie mogę teraz rozmawiać, jestem za granicą – to nareszcie przeszłość.

Czasy, gdy w taki sposób odbierało się telefon komórkowy, w którym płaciliśmy znaczne kwoty także za odebrane połączenie, minęły. Do wyjazdu warto się mimo to przygotować – nawet jeśli mamy wykupiony abonament z nieskończoną liczbą darmowych minut, to są to minuty tylko do Polski i do polskich operatorów. Za granicą każde połączenie rozliczane jest osobno, według cennika usług roamingowych.

Dobrze jest więc sprawdzić, jakie opłaty obowiązują w przypadku rozmów z danym krajem; można je znaleźć na stronach sieci komórkowych.

Na początek Unia Europejska. Tu sprawa jest prosta, a koszty rozmów coraz niższe. W wyniku zawartego porozumienia pomiędzy Parlamentem Europejskim a rządami krajów członkowskich UE od 1 lipca 2012 r. zostały ustalone nowe pułapy cenowe za poszczególne usługi. Czy jesteśmy w Orange, T-Mobile, Plusie czy Playu, minuta połączenia wychodzącego kosztuje maksymalnie 1,48 zł, natomiast połączenia przychodzącego – 0,41 zł. Bez względu na to, w którym kraju UE jesteśmy i do jakiego innego kraju UE dzwonimy. Za wysłanie SMS-a natomiast zapłacimy maksymalnie 0,46 zł. Wraz ze stawkami za rozmowy z początkiem lipca weszły też nowe, niższe stawki za transmisję danych – cena 1 przesłanego megabajta wynosi 3,57 zł.

Na dodatek, jeśli nie chcemy ponosić kosztów rozmów wprost z cennika, można wykupić specjalną usługę u operatora. Orange pozwala na przykład za 9 zł przez 3 dni płacić za połączenia wg stawek obowiązujących w Polsce. Z kolei T-Mobile pozwala na przykład na wykupienie za 9 zł 30 minut rozmów. Oczywiście takich pakietów możemy wykorzystać więcej.

Zupełnie inaczej sprawa kosztów wygląda poza Unią. Wówczas trafiamy do jednej z czterech stref roamingowych, w których ceny rozmów znacząco się od siebie różnią. Dla przykładu minuta rozmowy ze Stanów Zjednoczonych do Polski, w zależności od wybranej lokalnie sieci, kosztuje od 10 zł do nawet 15,83 zł, a połączenia odebranego – od 5 zł do 10,54 zł. Za wysłanie SMS-a trzeba zapłacić 3,13 zł. W przypadku Egiptu minuta połączenia kosztować może nawet 13 zł. Operatorzy pozwalają oczywiście obniżyć ten koszt, jeśli wykupi się specjalny pakiet. Z Egiptem przez trzy dni można na przykład rozmawiać w Orange po takich samych cenach jak w Polsce, jeśli wykupi się specjalny pakiet za 230 zł. To jednak oferta na wyjątkowe sytuacje. W ramach zwykłych stawek roamingowych taka kwota wystarczyłaby na niespełna pół godziny połączeń po 8 zł za minutę. Podobne ceny są w Plusie, gdzie w niektórych abonamentach minuta do nawet najdroższych krajów spoza UE kosztuje nie więcej niż 8 zł. T-Mobile oferuje na przykład ofertę za 49 zł „Zawsze rozmawiaj”, po uaktywnieniu której bez limitów rozmawiać można z innymi numerami w sieci.

Innym sposobem na obniżenie kosztów rozmów jest internet bezprzewodowy, dostępny na przykład w hotelach. Właściciele smartfonów mogą na przykład zainstalować sobie takie aplikacje, jak Skype czy Viber, dzięki którym można wykonywać połączenia głosowe przez internet z innymi osobami posiadającymi takie aplikacje. Tańsze może być też wykupienie karty pre-paid u lokalnego operatora.

Źródło: gazetaprawna.pl

Miarkowanie (obniżenie) opłaty komorniczej można stosować również do starszych egzekucji.

Sąd Najwyższy rozstrzygnął sporną kwestię: pierwszą datą, z którą musiało rozpocząć się postępowanie komornicze to 17 czerwca 2010 r. Wszystkie postępowania, które miały miejsce po tej dacie – mogą decyzją sądu kosztować mniej, niż ocenił to komornik.

W skrócie: miarkowanie cen polega na tym, że na wniosek dłużnika przy egzekucji pieniędzy sąd może zmniejszać opłaty – jak napisano krótko w art. 49 ust. 10 ustawy o komornikach – biorąc pod uwagę w szczególności nakład pracy komornika, sytuację majątkową dłużnika i je­go do­chody.

Początkowo nowelizacja ustawy budziła wątpliwości, gdyż nie zawarto w niej przepisów przejściowych. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 23 maja 2012 r. (III CZP 17/2012) rozstrzygnął tę kwestię wydając pomyślną dla dłużników uchwałę.

Wniosek wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia uzyskania informacji o ściągnięciu opłaty albo doręczenia postanowienia komornika o wezwaniu dłużnika do jej uiszczenia do sądu rejonowego właściwego miejscowo dla czynności komornika. Powinien on odpowiadać wymaganiom pisma procesowego, czyli należy w nim zawrzeć nazwy stron postępowania, sygnaturę itd.). Musi wskazywać wnioskowaną zmianę (w tym wypadku postanowienia komornika o kosztach). Dobrze jest dobrze opisać stan majątkowego, można na przykład skorzystać z formularza stosowanego przy zwolnieniu z kosztów sądowych. O kosz­tach sądowych – czytaj tu.

Do wniosku stosuje się przepisy dotyczące tzw. skargi na czynności komornika, czyli art. 767 – 767(4) k.p.c.

Odpis pisma sąd przesyła komornikowi, a ten w ciągu trzech dni sporządza uzasadnienie zaskarżonej czynności oraz przekazuje je wraz z aktami sprawy do sądu. Sąd rozpoznaje wniosek w terminie siedmiu dni od dnia wpływu akt do sądu. W noweli nie wskazano wyraźnie, czy na postanowienie sądu przysługuje zażalenie do sądu okręgowego, choć można przypuszczać, że skoro przysługuje ono w kwestii kosztów egzekucji, to i omawiane tu postanowienie powinno też podlegać zażaleniu przez dłużnika.

Jest jedno „ale”: nowelizacja ustawy wprowadza ryzyko przedłużania postępowań hamujących egzekucję. Dłużnik alimentacyjny może na przykład co miesiąc występować o miar­ko­wanie ściągniętej opłaty, a potem wnosić zażalenie do sądu okręgowego. Akta będą krążyć po sądach, a komornik nie ściągnie kwoty należnej dzieciom lub małżonkom dłużnika.
Treść: Arkadiusz Jaskuła

Zezwolenie na nabycie nieruchomości przez obcokrajowca

Rozporządzenie reguluje warunki nieruchomości w Posce, które spełnić musi nabywca bez obywatelstwa polskiego.

Minister Spraw Wewnętrznych wydał nowe rozporządzenie, w którym sprecyzował, jakie informacje i dokumenty przedstawić musi cudzoziemiec, by dostać zezwolenie na nabycie nieruchomości. Rozporządzenie zmienia to z 26 kwietnia 2004 r.

I tak, zgodnie z nowymi przepisami, wniosek o wydanie zezwolenia powinien wskazywać:

  • wnioskodawcę;
  • nabywaną nieruchomość;
  • rodzaj zdarzenia prawnego, na podstawie którego dojdzie do nabycia nieruchomości;
  • cel nabycia nieruchomości;
  • źródło pochodzenia środków finansowych na jej zakup.

Dodatkowo, planując zakup nieruchomości, nabywca spoza Polski winien przedłożyć dokumenty, określające jego status prawny, opisujące nieruchomość czy potwierdzające posiadanie środków finansowych na zakup nieruchomości.
Nadto wśród załączników do wniosku ma znaleźć się oświadczenie zbywcy wyrażające wolę zbycia nieruchomości na rzecz cudzoziemca. W przypadku nabywania nieruchomości w wyniku procesu łączenia (podziału) spółek należy załączyć uzgodniony plan połączenia (podziału) spółek.

Zakres wymaganych danych nie zawsze jest taki sam. Różni się np. w zależności od rodzaju nieruchomości czy celu jej nabycia.

Minimalna wymagana płaca specjalisty zza granicy.

Cudzoziemiec, który ma zamieszkać czasowo w Polsce, by wykonywać pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji musi mieć zapewnione minimalne wynagrodzenie na wysokości 61.191 zł. Jest to warunek, na podstawie którego może starać się o zezwolenie na zamieszkanie w Polsce na czas oznaczony w celu wykonywania swojej pracy.

Takie przepisy wprowadza rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 czerwca 2012 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia dla cudzoziemca wymaganego do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji (Dz. U. 2012 poz. 779), które zostało opublikowane 10 lipca 2012 r.

O tym, że przedsiębiorca musi sprawdzić status zatrudnianego cudzoziemca, czytaj tutaj.