Category Archives: podatki

cywilne, odszkodowanie, podatki, przedsiębiorcy, Sąd Najwyższy

Odszkodowanie komunikacyjne z OC z VATem

1 Comment

Odszkodowanie brutto, tj. z podatkiem VAT przysługuje, gdy:
• poszkodowany nie jest podatnikiem VAT,
• bez względu na fakt naprawienia pojazdu przez poszkodowanego,
• nie nastąpiło przedawnienie roszczenia (3 lata).

Co do zasady podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podmioty te mają prawo do pomniejszenia kwoty podatku VAT należnego urzędowi skarbowemu z tytułu prowadzonej sprzedaży o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i tak wyliczone zobowiązanie podatkowe jest obowiązany przekazać urzędowi skarbowemu.

W tym kontekście, w razie dokonywania naprawy pojazdu, podatnik (poszkodowany) uiszcza za tę naprawę cenę, która obejmuje także podatek VAT, jednak kwota, którą poszkodowany musi wpłacić do urzędu skarbowego z tytułu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej o podatek ten zostaje pomniejszona – w konsekwencji poniesiony przez poszkodowanego koszt podatku VAT zostaje “zwrócony” poprzez obniżenie kwoty wpłaconej do urzędu skarbowego.

Tym samym odszkodowanie uwzględniające podatek VAT przysługuje przede wszystkim poszkodowanym nieprowadzącym działalności gospodarczej – tj. osobom, które nie odprowadzają do urzędu skarbowego podatku VAT.
Według zasady pełnego odszkodowania regulującej zakres odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody wyrażonej w art. 361 § 2 k.c. poszkodowany winien otrzymać kwotę w całości rekompensującą jego straty. Jeśli poszkodowany nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w kosztach naprawy od podatku odprowadzanego przez niego do urzędu skarbowego, a zakład ubezpieczeń wypłaci odszkodowanie nieobejmujące tego podatku, poszkodowany naprawiając pojazd będzie musiał sam ponieść koszty podatku VAT. W konsekwencji, otrzymane odszkodowanie nie pokryje w pełni poniesionej straty, co oznacza, że zostaje naruszona wspomniana wyżej fundamentalna zasada pełnego odszkodowania.
Wypłata odszkodowania wraz z podatkiem VAT następuje więc w sytuacji, gdy poszkodowany nie ma możliwości odliczenia tego podatku przy nabyciu np. części do naprawy pojazdu czy kosztów naprawy pojazdu. Ta zasada ma zastosowanie zarówno do wypłaty odszkodowania na podstawie rachunków za naprawę pojazdu, jak i w sytuacji wypłaty odszkodowania na tzw. kosztorys.
Z faktu, iż po okazaniu faktur istnieje obowiązek uwzględnienia przez zakład ubezpieczeń w odszkodowaniu podatku VAT nie wynika, co próbują czynić niektóre zakłady ubezpieczeń, iż bez okazania tych faktur takiego obowiązku nie ma. Orzecznictwo Sądu Najwyższego w żaden sposób nie pozwala na dokonywanie odmiennej interpretacji w tego typu sytuacjach.
Uchwałą siedmiu sędziów z dnia 17 maja 2007 r. (sygn. akt. III CZP 150/06) Sąd Najwyższy stwierdził, że odszkodowanie przysługujące na podstawie umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkodę powstałą w związku z ruchem tego pojazdu ustalone według cen części zamiennych i usług obejmuje kwotę podatku od towarów i usług VAT w zakresie, w jakim poszkodowany nie może obniżyć podatku od niego należnego o kwotę podatku naliczonego. Uchwała ta zatem, kształtując jednoznaczną linię orzecznictwa, ostatecznie rozstrzygnęła wątpliwości dotyczące podatku VAT w kontekście ustalania odszkodowania na podstawie kosztorysu. Sąd Najwyższy zajął także stanowisko odnośnie art. 17a ustawy o działalności ubezpieczeniowej – zdaniem Sądu przepis ten nie może uzasadniać uwzględniania podatku VAT wyłącznie w przypadku dokonania naprawy i udokumentowania tego faktu fakturami.

Podsumowując, można uznać, że odszkodowanie brutto, tj. z podatkiem VAT przysługuje, gdy:
• poszkodowany nie jest podatnikiem VAT,
• bez względu na fakt naprawienia pojazdu przez poszkodowanego,
• nie nastąpiło przedawnienie roszczenia (3 lata);

pieniądze, podatki, praca, przedsiębiorcy, rząd, spółki

Kasy fiskalne od 20 tyś zł – dla nowych i kontynuujących przedsiębiorców

3 Comments

Zmiany proponowane przez ministra finansów w zakresie kas rejestrujących (kasy fiskalne) mają obowiązywać od początku 2013 r. Dotkną one wielu przedsiębiorców i zakładają:

  • 20 tyś zł limitu obrotów uprawniających do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przychodów za pomocą kasy fiskalnej tak dla nowych jak i kontynuujących działalność przedsiębiorców,
  • proporcjonalne do okresu prowadzenia działalności wyliczanie limitu przez nowe firmy,
  • objęcie obowiązkiem posiadania kas fiskalnych szkół nauki jazdy.

Należy dopowiedzieć, że w całej sprawie chodzi o podatników, którzy sprzedają towary lub usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Faktury wystawiane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nie wliczają się do limitu 40 tyś zł (20 tyś od nowego roku).

 
Co do zasady wszyscy przedsiębiorcy muszą posiadać kasy fiskalne. Od tego obowiązku są jednak wyjątki wymienione w rozporządzeniu ministra finansów. W tej chwili rozporządzenie przewiduje zwolnienie z obowiązku posiadania kas fiskalnych do końca 2012 r. Minister finansów zdecydował się przedłużyć zwolnienie z tego obowiązku o kolejne dwa lata – ale w mocno ograniczonym zakresie.

Faktury wystawione na 20 tyś zł rocznie (1 667 zł miesięcznego obrotu)

Projektowana zmiana rozporządzenia obniża limit obrotu, poniżej którego przedsiębiorca nie jest zmuszony do ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej do 20 tys. zł rocznie. Dziś jest to kwota 40 tyś zł. Dotyczy ona sprzedaży towarów i usług dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Nowa działalność

Limit dla przedsiębiorców otwierających własny biznes ustanowiono na 20 tyś – i ten się nie zmienia. Inny będzie za to sposób wyliczania tego limitu. Dziś bez znaczenia jest, czy przedsiębiorca rozpoczął działalność w styczniu czy w grudniu – przy obrocie powyżej 20 tyś zł musi stosować kasę fiskalną. Od początku 2013 r. kasę fiskalną będzie musiał kupić każdy, kto wystawi faktury proporcjonalnie do tej kwoty (czyli ok. 1667 zł za miesiąc). Nie będzie to dotyczyć przedsiębiorców, którzy rozpoczęli działalność w 2012 r. – ich niezależnie od chwili otwarcia firmy nadal liczy się uwzględniając obrót na poziomie 20 tyś zł w skali całego roku.

Okresy przejściowe

Nowe rozporządzenie miałoby obowiązywać od początku 2013 r. do końca 2014 r.
Projekt rozporządzenia przewiduje, iż podatnicy, którzy z dniem jego wejścia w życie stracą prawo do stosowania zwolnienia, będą zobowiązani ewidencjonować sprzedaż przy użyciu kasy fiskalnej od 1 marca 2013 r.

Koszty

Kasa fiskalna kosztuje ok. 600 – 1000 zł (ale są też takie za 3000 zł). Można starać się o częściową refundację wydatków w wysokości 90% jej ceny zakupu netto, jednak nie więcej niż 700 zł.). Jej zakup łączy się z innymi obowiązkami:

  • prowadzenie i przechowywanie dokumentacji o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej,
  • przechowywanie kopii dokumentów kasowych przez 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku (przy czym w określonych sytuacjach przepisy przewidują zawieszenie, np. w związku z wszczęciem postępowania karnego skarbowego, lub przerwanie biegu przedawnienia np. zastosowanie środka egzekucyjnego, co wpływa na wydłużenie tego okresu),
  • trzeba także liczyć się z koniecznością np. udostępnienia kas do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów.

Szkoły nauki jazdy z kasą

Dziś szkoły nauki jazdy nie są objęte obowiązkiem posiadania kas, co zmieni się w 2013 r. – zostaną potraktowani na równi z innymi przedsiębiorcami. Dziś pod warunkiem udziału obrotów z tytułu sprzedaży w obrotach ogółem przedsiębiorcy był wyższy niż 80% – nie muszą rejestrować obrotu za pomocą kas. Resort finansów uzasadnia tę zmianę pojawiającymi się sygnałami o zaniżaniu obrotów przez tę grupę przedsiębiorców.

Z uzasadnienia projektu rozporządzenia:

Mając na uwadze uwarunkowania budżetowe oraz organizacyjne nie jest intencją Ministra Finansów obejmowanie jednorazowo wszystkich pozostałych podatników obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących, lecz stopniowe jego wprowadzanie. Projektowane rozporządzenie stanowi zatem kolejny krok wypełnienia dyspozycji zawartej w ustawie w art. 111 ust. 1, z godnie z którą do ewidencji przy zastosowaniu kas zobowiązani zostali wszyscy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych.

 

cywilne, pieniądze, podatki

Kara porządkowa od organu podatkowego może wynieść najwyżej 2.800 zł

Leave a comment

Minister Finansów zmienił wysokość kary porządkowej, która jest opisana w art. 262 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa. Podniesiono jej maksymalną wysokość z obecnych 2.700 zł do 2.800 zł. Taka informacja wynika z opublikowanego 13 sierpnia br. obwieszczenia Ministra Finansów z 8 sierpnia 2012 r. Wyższą karę zapłacimy od 1 stycznia 2013 r.

Kara nakładana jest za ignorowanie organu podatkowego, według ustawy podlega jej:

Strona, pełnomocnik strony, świadek lub biegły, którzy mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego:
1) nie stawili się osobiście bez uzasadnionej przyczyny, mimo że byli do tego zobowiązani, lub
2) bezzasadnie odmówili złożenia wyjaśnień, zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału w innej czynności, lub
3) bez zezwolenia tego organu opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem,
mogą zostać ukarani karą porządkową do 2 800 zł.

Podwyżka taka wprowadzana jest na początku każdego roku. Liczona jest według stopnia odpowiadającego wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszych dwóch kwartałach w porównaniu do takiego samego okresu czasu w roku poprzednim.

Według ustawy kara porządkowa nakładane jest w formie postanowienia, od którego służy zażalenie, które należy złożyć nie później niż w ciągu 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać m.in. zarzuty przeciwko postanowieniu oraz istotę, zakres i dowody dotyczące uzasadnienia żądania uchylenia postanowienia.
Osoba ukarana w przypadku niezłożenia zażalenia lub wniosku o uchylenie postanowienia, zobowiązana jest zapłacić karę w terminie do 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.