Założenia do projektu ustawy – prawo budowlane część 13.

ZAŁOŻENIA DO PROJEKTU USTAWY – PRAWO BUDOWLANE o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw.
 

Z uwagi na wskazane braki lub błędy i po przyjęciu podstawowych założeń, Ministerstwo proponuje następujące zmiany:

I. PRAWO BUDOWLANE – Naruszenie przepisów w procesie budowlanym

  1. Ustawa ureguluje zasady postępowania w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa w sposób zbliżony do dotychczasowego, podtrzymując rozwiązania, które sprawdziły się w praktyce. Zasadnicze różnice będą dotyczyły postępowania legalizacyjnego (w stosunku do samowoli budowlanych) oraz wprowadzenia możliwości nakazania usunięcia stanu naruszenia prawa w drodze wpisu do dziennika budowy (bez potrzeby wydawania aktu administracyjnego).
  2. Dopuszczalna będzie legalizacja samowoli budowlanej pod następującymi warunkami:
    • zgodności obiektu budowlanego z przepisami powszechnie obowiązującymi, w tym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub miejscowego planu zabudowy (jeżeli jest) albo KPU;
    • sporządzenia projektu budowlanego wraz z wyceną wartości obiektu – na podstawie tego projektu, sporządzoną przez rzeczoznawcę majątkowego;
    • wniesienia opłaty legalizacyjnej w wysokości 50% wartości obiektu.
  3. Postępowanie legalizacyjne będzie kończyło się przyjęciem (ostemplowaniem) projektu budowlanego i pozwoleniem na dokończenie budowy albo pozwoleniem na użytkowanie. Do opłaty legalizacyjnej (jak również do kar administracyjnych przewidzianych w tym rozdziale) będą miały odpowiednie zastosowanie przepisy ordynacji podatkowej (dział III), a organem właściwym w tych sprawach będzie organ podatkowy – właściwy naczelnik urzędu skarbowego.

  4. Jednakże tak, jak to jest obecnie, w przypadku, gdy inwestor nie będzie chciał zalegalizować samowroli budowlanej lub gdy nie będą spełnione przesłanki do legalizacji, organ nadzoru budowlanego nakaże rozbiórkę samowolnie budowanego lub wybudowanego obiektu budowlanego.
  5. W przypadku innych niż samowola budowlana naruszeń prawa w trakcie procesu budowlanego, wprowadzona zostanie zasada „żółtej kartki” – organ nadzoru budowlanego, jeżeli nie będzie zachodził stan zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia, wezwie do usunięcia stanu niezgodnego z prawem, a dopiero niepodporządkowanie się temu wezwaniu będzie skutkowało wszczęciem postępowania administracyjnego. Postępowanie to (odpowiadające regulacjom dotychczasowym) – w zależności od okoliczności – może kończyć się doprowadzeniem obiektu do stanu zgodnego z przepisami, a w skrajnych przypadkach – nawet rozbiórką obiektu lub jego części.
  6. Pozostaną w zasadzie bez zmian regulacje dot. postępowania w przypadku stwierdzenia istotnego odstępstwa od warunków zgody budowlanej lub projektu budowlanego. Tym samym organ nadzoru budowlanego, jeżeli stwierdzi dokonanie istotnego odstępstwa z naruszeniem Prawa budowlanego, wyda postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych i wyda decyzję nakazującą sporządzenie projektu budowlanego zamiennego. Po dostarczeniu takiego projektu, zostanie wydana decyzja zatwierdzająca ten projekt i zezwalająca na prowadzenie dalszych robót budowlanych. Natomiast w przypadku niedostarczenia projektu budowlanego zamiennego w wyznaczonym terminie, zostanie wydana decyzja nakazująca zaniechanie dalszych robót budowlanych bądź rozbiórkę obiektu lub jego części, bądź doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego.
  7. Wśród działań nielegalnych uregulowana została również kwestia przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego bez wymaganej zgody na użytkowanie. Nielegalne użytkowanie obiektu budowlanego będzie zagrożone karą administracyjną, która będzie mogła być nakładana wielokrotnie. Jednak pierwsze stwierdzenie nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego będzie kończyć się ostrzeżeniem ze strony organu nadzoru budowlanego i wezwaniem do zalegalizowania użytkowania. Dopiero niezastosowanie się do tego wezwania będzie skutkować nakładaniem kar, przy czym zapłacenie kary nie spowoduje legalizacji użytkowania.

« poprzedni rozdział                                                                            następny rozdział »

Rozdziały:

  1. Wprowadzenie 1)   2)   3)
  2. I. Prawo budowlane
  3. II. Zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

Założenia do projektu ustawy – prawo budowlane część 12.

ZAŁOŻENIA DO PROJEKTU USTAWY – PRAWO BUDOWLANE o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw.
 

Z uwagi na wskazane braki lub błędy i po przyjęciu podstawowych założeń, Ministerstwo proponuje następujące zmiany:

I. PRAWO BUDOWLANE – Inwestycje konieczne – wariant

  1. Prawo budowlane wprowadzi szczególne regulacje w stosunku do określonej grupy zamierzeń budowlanych, zwanych inwestycjami koniecznymi. Inwestycją taką będzie zamierzenie budowlane realizujące cel o szczególnym znaczeniu z punktu widzenia interesu gospodarczego lub społecznego bądź obronności i bezpieczeństwa państwa, zapewniające realizację polityki państwa, w szczególności ujęte w programach rządowych.
  2. Przygotowanie inwestycji koniecznej będzie wymagało kolejno:
    • sporządzenia przez wnioskodawcę wstępnej dokumentacji planistycznej,
    • wystąpienia przez wnioskodawcę z wnioskiem do właściwego ministra o kwalifikację inwestycji jako inwestycji koniecznej,
    • wydania rozporządzenia o zakwalifikowaniu inwestycji jako inwestycji koniecznej przez Radę Ministrów,
    • sporządzenia przez wnioskodawcę uszczegółowionej dokumentacji planistycznej, uzyskania wymaganych uzgodnień, przedstawienia szczegółowych parametrów technicznych i ekonomicznych inwestycji koniecznej,
    • wydania zarządzenia wojewody o przeznaczeniu terenów pod inwestycję konieczną i zatwierdzeniu dokumentacji planistycznej.
  3. Wstępna dokumentacja planistyczna powinna zawierać określenie:
    • przedmiotu inwestycji,
    • w ujęciu wariantowym – granic terenów, na których przewiduje się realizację inwestycji koniecznej, wraz ze wskazaniem terenów stanowiących najbliższe otoczenie, przedstawione na kopii mapy zasadniczej lubw przypadku jej braku na kopii mapy ewidencyjnej, w skali dostosowanej do charakteru i rozmiaru inwestycji,
    • skutków realizacji inwestycji dla środowiska, z uwzględnieniem:

      • stanu środowiska w powiązaniu z istniejącym i planowanym zagospodarowaniem terenu na obszarze potencjalnego oddziaływania inwestycji,
      • etapu budowy i użytkowania inwestycji wrazz towarzyszącymi jej obiektami i urządzeniami budowlanymi,
      • skutków potencjalnych sytuacji awaryjnych,
    • przewidywanych kosztów inwestycji, źródeł finansowania, terminu i sposobu jej realizacji.
  4. Wnioskodawca przekaże wstępną dokumentację planistyczną zainteresowanym gminom w celu wyrażenia opinii, w szczególności w zakresie zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Rada gminy w drodze uchwały wyrazi opinię, w której ponadto ustosunkuje się do zaproponowanych wariantów (brak uchwały traktuje się jako brak zastrzeżeń).
  5. Wnioskodawca wystąpi do właściwego przedmiotowo ministra o zakwalifikowanie inwestycji jako inwestycji koniecznej. Wniosek o zakwalifikowanie inwestycji jako inwestycji koniecznej powinien określać:
    • cel o szczególnym znaczeniu z punktu widzenia interesu gospodarczego lub społecznego państwa bądź obronnościi bezpieczeństwa państwa, który inwestycja ma realizować,
    • skutki dla budżetu państwa związane z realizacją inwestycji,
    • źródła finansowania inwestycji,
    • sposób realizacji inwestycji,
    • przewidywane korzyści ze zrealizowanej inwestycji.

    Właściwy minister dokona analizy wniosku, a w razie pozytywnej oceny, prześle wniosek wraz z rekomendacją Radzie Ministrów.

  6. Rada Ministrów, na podstawie wniosku przedstawionego przez właściwego ministra, będzie mogła, w drodze rozporządzenia, uznać inwestycję jako inwestycję konieczną oraz okreśłić gminy, na terenie których przewidywana jest realizacja inwestycji koniecznej.
  7. Wnioskodawca sporządzi dokumentację planistyczną, która powinna zawierać:
    • wstępną dokumentację planistyczną,
    • uzasadnienie wyboru wariantu,
    • granice terenu niezbędnego do realizacji inwestycji koniecznej na mapach numerycznych w odpowiedniej skali wrazz najbliższym otoczeniem,
    • obszar oddziaływania obiektu (inwestycji),
    • mapę zawierającą projekt podziału nieruchomości, sporządzoną zgodnie z odrębnymi przepisami,
    • podstawowe parametry techniczne inwestycji koniecznej,
    • uaktualnione określenie przewidywanych kosztów inwestycji, w tym na pokrycie ewentualnych roszczeń właścicieli nieruchomości objętych lub dotkniętych skutkami inwestycji, źródeł finansowania, terminui sposobu jej realizacji.
  8. Dokumentacja planistyczna będzie wymagała dokonania uzgodnień (takich jak projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego). Uzgodnień tych będzie dokonywał wojewoda, orzekając w drodze decyzji (w określonym terminie – np. 30 dni), w sprawie uzgodnienia dokumentacji planistycznej, po zasięgnięciu opinii właściwych organów. Uzgodnienia powinny być poprzedzone uzyskaniem przez wnioskodawcę decyzji środowiskowej (jeżeli była wymagana).
  9. Następnie wojewoda będzie wydawał zarządzenieo przeznaczeniu terenu pod inwestycję koniecznąi zatwierdzeniu dokumentacji. Zarządzenie to będzie wywoływało skutki prawne jak uchwaław sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Rada gminy będzie zobowiązana do wprowadzenia do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zmian wynikających z zarządzenia wojew>ody (wprowadzenie tych zmian nie wymaga uzyskania opinii i uzgodnień, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).
  10. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa oraz grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, przeznaczone pod inwestycję konieczną, będą mogły być oddanew użytkowanie wieczyste (długoterminową dzierżawcę) inwestorowi.
  11. Inwestor będzie mógł wystąpić do wojewody z wnioskiem o wywłaszczenie nieruchomości przeznaczonej pod inwestycję konieczną. Wywłaszczenie będzie się odbywało na rzecz Skarbu Państwai na koszt inwestora. Jeżeli wywłaszczenie będzie dotyczyło lokalu mieszkalnego inwestor będzie obowiązany zapewnić, za zgodą zainteresowanego, lokal zamienny o co najmniej takim samym standardzie jak lokal podlegający wywłaszczeniu. W przypadku, gdy w wyniku wywłaszczenia pozostała część nieruchomości nie będzie nadawała się do wykorzystania na dotychczasowe cele, inwestor będzie obowiązany, na żądanie właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, nabyć tę część nieruchomości. Wysokość odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość zostanie ustalona według jej wartości rynkowej w dniu wejścia w życie zarządzenia wojewody. W odniesieniu do lokali mieszkalnych ustalona wysokość odszkodowania nie będzie mogła pogorszyć dotychczasowych warunków mieszkaniowych właściciela. W przypadku, gdy wypłata odszkodowania natrafi na trudne do przezwyciężenia przeszkody, przypadającą na wypłaty sumę lub jej część niezbędną do zaspokojenia osób uprawnionych, wpłaci się do depozytu sądu właściwego ze względu na położenie nieruchomości, w celu wypłaty tej sumy osobom uprawnionym.
  12. Pozwolenie na budowę będzie wydawał wojewoda. Jeżeli nieruchomość przeznaczona pod realizację inwestycji koniecznej położona będzie na obszarze właściwości dwóch lub więcej wojewodów, orzekanie będzie należało do wojewody, na którego obszarze będzie znajdowała się większa część nieruchomości.

« poprzedni rozdział                                                                            następny rozdział »

Rozdziały:

  1. Wprowadzenie 1)   2)   3)
  2. I. Prawo budowlane
  3. II. Zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

Źródło: www.transport.gov.pl/ 

Założenia do projektu ustawy – prawo budowlane część 11.

ZAŁOŻENIA DO PROJEKTU USTAWY – PRAWO BUDOWLANE o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw.
 

Z uwagi na wskazane braki lub błędy i po przyjęciu podstawowych założeń, Ministerstwo proponuje następujące zmiany:

I. PRAWO BUDOWLANE – Katastrofa budowlana

  1. Ustawa, podtrzymując dotychczas funkcjonujące uregulowania dot. katastrofy budowlanej, wprowadzi jednocześnie zmodyfikowaną definicję katastrofy – jej istotą będzie zniszczenie obiektu budowlanego, bez względu na przyczyny takiego zdarzenia (dotychczas zniszczenie musiało być niezamierzone).
  2. Zgodnie z obecnie obowiązującą ustawą – Prawo budowlane postępowanie wyjaśniające w sprawie przyczyn katastrofy budowlanej prowadzi właściwy organ nadzoru budowlanego. Jednak wiele obowiązków w tym zakresie spoczywa również na kierowniku budowy (robót), właścicielu, zarządcy i użytkowniku, np. zorganizowanie doraźnej pomocy poszkodowanym, zabezpieczenie miejsca katastrofy, zawiadomienie właściwych organów. Jednocześnie organ nadzoru budowlanego po otrzymaniu zawiadomienia o katastrofie budowlanej jest obowiązany przede wszystkim niezwłocznie powołać komisję w celu ustalenia przyczyn i okoliczności katastrofy oraz zakresu czynności niezbędnych do likwidacji zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia. Organ ten niezwłocznie zawiadamia o katastrofie budowlanej właściwy organ nadzoru budowlanego wyższego stopnia oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Organy te mogą przejąć prowadzenie postępowania wyjaśniającego przyczyny i okoliczności powstania katastrofy budowlanej. Po zakończeniu prac komisji właściwy organ niezwłocznie wydaje decyzję określającą zakres i termin wykonania niezbędnych robót w celu uporządkowania terenu katastrofy i zabezpieczenia obiektu budowlanego do czasu wykonania robót doprowadzających obiekt do stanu właściwego.

« poprzedni rozdział                                                                            następny rozdział »

Rozdziały:

  1. Wprowadzenie 1)   2)   3)
  2. I. Prawo budowlane
  3. II. Zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

Źródło: www.transport.gov.pl/ 

Założenia do projektu ustawy – prawo budowlane część 10.

ZAŁOŻENIA DO PROJEKTU USTAWY – PRAWO BUDOWLANE o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw.
 

Z uwagi na wskazane braki lub błędy i po przyjęciu podstawowych założeń, Ministerstwo proponuje następujące zmiany:

I. PRAWO BUDOWLANE – Utrzymanie obiektów budowlanych

Przepisy dot. utrzymania obiektów budowlanych będą odpowiadały w zasadzie dotychczas obowiązującym. Ustawa ureguluje ponadto sytuacje, gdy nie jest możliwe ustalenie właściciela obiektu objętego nakazem (zabezpieczenia, remontu lub rozbiórki) wydanym przez nadzór budowlany, bądź też właściciel nie jest w stanie wykonać takiego nakazu
– zobowiązanym do jego wykonania będzie wówczas gmina. Zabezpieczeniem wierzytelności z tytułu zastępczego wykonania prac będzie hipoteka przymusowa na nieruchomości.

« poprzedni rozdział                                                                            następny rozdział »

Rozdziały:

  1. Wprowadzenie 1)   2)   3)
  2. I. Prawo budowlane
  3. II. Zmiany ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

Źródło: www.transport.gov.pl/