W przypadku sporu między przedsiębiorstwem energetycznym, wodociągowym itp., a właścicielem nieruchomości, Sąd przy ustalaniu należnego właścicielowi gruntu wynagrodzenia za znajdujące się na jego ziemi urządzenia jest zobligowany wziąć pod uwagę przewidywany czas eksploatacji tych urządzeń.
Obowiązujące od 4 lat przepisy dotyczące służebności przesyłu nie określają w jaki sposób wyliczać wynagrodzenie należne właścicielom gruntu, a sądy w tym zakresie posiłkują się starszym orzecznictwem odnoszącym się do służebności drogi koniecznej które wskazuje, że jeśli nie można ustalić okresu, na jaki ustanowiono służebność, to powinno się liczyć czynsz, jaki właściciel otrzymałby w wolnym rynkowym obrocie za korzystanie z gruntu przez 25 lat potencjalnej eksploatacji.
Sąd Najwyższy zwrócił jednak uwagę w niedawnym orzeczeniu – II CSK 401/11 – że ustanowienie drogi koniecznej pozostaje swoistym wywłaszczeniem i uniemożliwia właścicielowi korzystanie z gruntu przeznaczonego na drogę, z kolei ustanowienie służebności przesyłu jedynie ogranicza właściela w jego prawie do użytkowaniastwo gruntu przez to, że przedsiębiorsto przesyłowe korzysta z niego w oznaczonym tylko zakresie, według przeznaczenia danej instalacji. Tym samym Sądy orzekające w tego typu sprawach nie powinny mieć wątpliwości, że wynagrodzenie należne właścicielom gruntów winno być proporcjonalne do stopnia ingerencji we własność i że jest ono pojęciem szerszym niż odszkodowanie za obniżenie wartości działki. Ingerencja ta jest bowiem tymczasowa, ograniczona trwałością urządzeń przesyłowych, ten okres musi być więc w procesie o zapłatę precyzyjnie wyliczony.
All posts by Arkadiusz Jaskuła
Obowiązek rozliczania się przedsiębiorców w terminie 60 dni
Wszystko wskazuje na to, że z dniem 16 marca 2013 r. wejdą w życie nowe przepisy zaostrzające wzajemną dyscyplinę płatniczą między przedsiębiorcami, określające maksymalny 60 dniowy termin, w którym powinna nastąpić między przedsiębiorcami zapłata za dostarczony towar lub wykonaną usługę. Główny cel tych regulacji to próba wyeliminowania istniejącej plagi zatorów płatniczych
Określony w ustawie maksymalny 60 dniowy termin w zamyśle ustawodawcy ma stanowić regułę we wzajemnych rozliczeniach między podmiotami gospodarczymi, zaś odstępstwa mogą wynikać wyłącznie ze wzajemnych ustaleń między kontrahentami, jednak pod warunkiem wyeliminowania porozumień raźąco nieuczciwych względem wierzyciela.
Z kolei określenie terminu zapłaty przekraczającego okres 60 dni traktowane będzie jako opóźnienie w zapłacie, wierzycielowi zaś będą przysługiwać – po spełnieniu swoich zobowiązań umownych i prawnych – odsetki za opóźnienie.
Jeśli chodzi o umowy przedsiębiorców z organami publicznymi ustawa skraca powyższy termin do 30 dni, jednak dopuszcza wydłużenie tego terminu zapłaty do 60 dni kalendarzowych, jeśli będzie to uzasadnione szczególnym charakterem lub szczególnymi postanowieniami umowy.
Aktualne pozostają natomiast przepisy umożliwiające żądania przez wierzyciela odsetek ustawowych w przypadku kontraktów z terminem zapłaty dłuższym niż 30 dni jako tzw. opłata za kredyt kupiecki. Uprawnienie takie nie będzie przysługiwać wierzycielom w umowach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot leczniczy.
Zmianie nie ulegnie nadto zasada, według której, gdy termin zapłaty nie został wskazany w umowie, wierzycielowi przysługiwać będzie prawo żądania odsetek ustawowych za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu jego świadczenia niepieniężnego do dnia zapłaty, ale nie dłużej niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego. Odsetki te naliczane będą automatycznie, bez konieczności odrębnego wezwania.
Aby cała procedura uzyskania przez przedsiębiorcę tzw. stałej rekompensaty oraz zwrotu poniesionych kosztów sądowych odbywała się sprawnie i efektywnie, w ustawie przewidziano wprowadzenie stosownej zmiany w Kodeksie postępowania cywilnego, rozszerzającej zakres możliwych roszczeń w postępowaniu nakazowym prowadzonym na podstawie art. 485 § 2a.
Projekt ustawy obecnie jest na etapie uzgodnień międzyresortowych.
Warto wspomnieć, że ustawa implementuje do krajowego systemu prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego I Rady 2011/7/UE z dnia 16 lutego 2011 r, dotyczącą zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych, zaś nowy akt zastąpi ustawę z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, która jak pokazała praktyka gospodarcza nie spełniła oczekiwań przedsiębiorców w zakresie zdyscyplinowani stron transakcji handlowych, zwłaszcz dłużników, do stoswania krótkich terminów zapłaty po dostarczeniu towarów lub wykonaniu usługi.
Od 2013 r. do lekarza zarejestrujemy się po podaniu PESELu
1 stycznia 2013 r. wejdą w życie przepisy umożliwiające pacjentom rejestrację do lekarza na podstawie podanego numeru PESEL.
Takie udogodnienie będzie możliwe dzięki utworzeniu Centralnego Wykazu Ubezpieczonych, w którym lekarz zweryfikuje czy pacjent dysponuje aktualnym ubezpieczeniem w NFZ.
Dotychczasowe sposoby umożliwiające ustalenie czy pacjent ma aktualne ubezpieczenie, w szczególności na podstawie druku ZUS RMUA czy teź legitymacji emeryta/rencisty pozostają bez zmian.
Nowe regulacje dają również pacjentom – w nagłych wypadkach – możliwość złożenia oświadczenia, że jest osobą ubepieczoną, natomiast dokument będzie można dostarczyć później.
Pacjent składający fałszywe oświadczenie w zakresie posiadanego ubezpieczenia zostanie obciążony kosztami udzielonego mu świadczenia lekarskiego, zaś NFZ na podstawie nowych przepisów został wyposażony w procedury pozwalające na sprawne egzekwowanie należnych mu od nierzetelnych pacjentów kosztów świadczeń w drodze egzekucji.
Jednocześnie NFZ nie odmówi rozliczenia (zapłaty za wykonane przez lekarza świadcenie), jeśli lekarz lub placówka zdrowotna udzieli świadczenia, które zostało potwierdzone, ale okaże się, że pacjent nie był ubezpieczony.
Ten ostatni aspekt był szczególnie istotny dla środowiska lekarskiego, które protestowało przeciwko próbom nakładania na lekarzy odpowiedzialności finansowej za ewentualne niedopełnienie przez pacjentów obowiązków ubezpieczeniowych.
Podwyżka becikowego wraz z ograniczeniem osób uprawnionych do uzyskania tej zapomogi
Z dniem 1 stycznia 2013 r. jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka będzie przysługiwała jedynie rodzinom, w których dochód na osobę nie przekroczy 1.922 zł na osobę.
Tak zakłada uchwalona przez posłów 14 września br. nowelizacja ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Osoby ubiegające się o becikowe będą musiały, wraz z wnioskiem o przyznanie świadczenia, złożyć także oświadczenie lub zaświadczenie o wysokości uzyskanych dochodów. Natomiast wysokość kryterium dochodowego uprawniającego do otrzymania becikowego będzie weryfikowana co 3 lata.
Wysokość tego świadczenia ma wynieść 1.200 zł (obecnie 1.000 zł).
Źródło: www.sejm.gov.pl