Category Archives: cywilne

Kodeks postępowania cywilnego: zabezpieczenie w papierach wartościowych

Jeśli w postępowaniu egzekucyjnym zamierza się dokonać zabezpieczenia papie­rów wartościowych mających formę dokumentu, należy złożyć je ko­mor­ni­kowi.

Komornik zobowiązany jest sporządzić protokół z tej czynności, po czym składa jego odpis wraz z przedmiotowymi dokumentami w banku. Protokół musi zawierać między innymi dane identyfikujące konkretne papiery wartościowe. Komornik musi następnie zawiadomić wys­taw­cę, emitenta, remitenta oraz trasata o przy­ję­ciu zabezpieczenia i wskazać miejsce zło­że­nia papierów wartościowych.

Komornik zabezpieczając dokumenty, składa dyspozycję bezterminowej blokady określonych papierów wartościowych zapisanych na rachunku dającym zabezpieczenie i wskazuje cel, którego realizacji służy ta dyspozycja. Podmiot prowadzący rachunek wydaje zaświadczenie o ustanowieniu na nim blokady i przedkłada je komornikowi.

Zniesienie blokady następuje po uprawomocnieniu się postanowienia sądu, który wydaje je po wysłuchaniu osób zainteresowanych. Dający zabezpieczenie składa dyspozycję, do której dołącza odpis postanowienia ze stwierdzeniem jego prawomocności.

Regulacje powyższe wynikają z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 maja 2012 r. w sprawie sposobu składania zabezpieczenia w papierach wartościowych w pos­tępo­waniu egzekucyjnym (Dz. U. 2012 poz. 640), które opublikowano 8 czerwca 2012 r.

O umorzonym postępowaniu egzekucyjnym – czytaj tutaj.

Jaka jest właściwie różnica między umową o pracę, a umową zlecenia, którą proponuje pracodawca?

Jak można odnieść się do pracodawcy, który proponuje pracownikowi umowę zlecenia w miejsce dotychczasowej umowy o pracę? Co traci, a co zyskuje pracownik? Jakie wiąże się z tym ryzyko?

Praca na podstawie umowy-zlecenia zawierana jest w oparciu o Kodeks cywilny, a umowa o pra­cę – w oparciu o Kodeks pracy. Różnica jest duża, bo umowa zlecenia to zwyczajna umowa, o dowolnej treści, w której strony mogą ułożyć się według własnego uznania, byleby cel lub treść umowy nie naruszała prawa, nie przeczyła zasadom życia społecznego i właściwości stosunku.

I tak: zleceniobiorca (w tym przypadku: pracownik) zobowiązuje się do wykonania określonej czynności prawnej lub świadczenia usług na rzecz zlecelniodawcy (pracodawcy), w zamian uzyskując określone wynagrodzenie. Można też podpisać umowę zlecenia na świadczenie pracy bez ustalonego wynagrodzenia. Dla zleceniodawcy liczy się staranność w wykonywaniu dzieła, nie zaś samo osiągnięcie konkrentego celu – i to ważna różnica w stosunku umów o dzieło, które dotyczą konkretnego skutku (na przykład umowa na zaprojektowanie domu).

Podstawową różnicą pomiędzy taką umową, a umową o pracę jest zakres praw i obo­wiąz­ków tak pracodawcy jak i pracownika, którzy od tej pory stają się stronami umowy cywil­no­praw­nej. Osoba o statusie pracownika miała prawo do urlopu wy­po­czyn­kowego, wy­cho­waw­czego, określone były normy czasu pracy, minimalne wynagrodzenie, odprawa emerytalno-rentowa itd. W chwili, kiedy strony podpisują umowę zlecenia, nie ma już stosunku pracy, a wraz z tym przestają obowiązywać te prawa i regulacje, co stawia świadczącego pracę w potencjalnie mniej korzystnym położeniu. Można naturalnie do umowy dopisać dowolne ustalenia – na przykład prawo do urlopu, dowolne godziny pracy, brak bezpośredniego kierownictwa i wiele innych zapisów, które mogą dać dodatkowe prawa dotychczasowemu pracownikowi.

Kodeks pracy w art. 281 przewiduje karę dla pracodawcy, który zawiera umowę zlecenia w warunkach, kiedy powinna być zawarta umowa o pracę. Można w związku z tym rozważyć skierowanie do Państwowej Inspekcji Pracy prośbę o zbadanie sprawy w oddziale okręgowym właściwym miejscowo, w Poznaniu jest to Okręgowy Inspektorat Pracy przy ulicy Św. Marcin 46/50. PIP ma obowiązek dokonać ustaleń i w razie naruszenia prawa może przykładowo nałożyć na pracodawcę grzywnę, zobowiązać go do stosowania obowiązującego prawa, wnieść powództwo i uczestniczyć w postępowaniu przed sądem pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeżeli stosunek prawny między zleceniodawcą a zleceniobiorcą, wbrew zawartej umowie, ma cechy stosunku pracy.

Jeśli pracodawca zaproponuje Ci wykonywanie na podstawie umowy zlecenia tej samej pracy i na tych samych warunkach (w siedzibie i pod kierowncitwem tych samych osób, w ustalonym czasie), które obowiązywały we wcześniejszym stosunku pracy, w pełni uzasadnione jest żądanie od pracodawcy zawarcia umowy o pracę, a w przypad­ku odmowy – ustalenie istnienia stosunku pracy na drodze sądowej.

Rozwój pracy tymczasowej psują złe regulacje prawne.

Ograniczenia w wykonywaniu niektórych prac przez tymczasowo zatrudnionych pracowników (na podstawie różnych umów, nie tylko o pracę), dyskryminacja pracowników tymczasowych przy wyliczaniu wysokości zasiłku chorobowego, a także ograniczenie do 18 miesięcy długości ich zatrudnienia – hamują wg PKPP Lewiatan rozwój rynku pracy tymczasowej.

Zakaz wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych nie jest uzasadniony. Szczególne ma to znaczenie w budownictwie w kontekście tworzenia nowych miejsc pracy i wychodzenia z szarej strefy oraz zmniejszania bezrobocia. Każdy pracownik, – tak tymczasowy, jak i bezpośrednio zatrudniony przez pracodawcę – przed rozpoczęciem pracy podlega tym samym badaniom lekarskim oraz przechodzi takie samo szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Postulujemy też wydłużenie długości zatrudnienia pracowników tymczasowych do 24 miesięcy oraz zmianę ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Obecnie, mimo że od wynagrodzeń pracowników tymczasowych odprowadzane są składki na ubezpieczenie społeczne w pełnej wysokości, to nie otrzymują oni równorzędnych świadczeń w porównaniu z innymi zatrudnionymi” – mówi Grażyna Bandurska-Spytek, zastępca dyrektora departamentu Dialogu Społecznego i Stosunków Pracy PKPP Lewiatan.

Zdaniem Polskiego Forum HR, które zrzesza agencje zatrudnienia, potrzebne są zmiany w zakresie:

  • archiwizacji danych (nawet przy umowie trwającej jeden dzień, dane pracownika należy przechowywać przez 50 lat, rozwiązaniem które pomogłoby w tej sytuacji może być wprowadzenie minimalnych wartości (wynagrodzenia lub godzin pracy) przy których ten obowiązek miałby miejsce);
  • współpracy z publicznymi służbami zatrudnienia;
  • wliczania pracowników tymczasowych do liczby pracowników wewnętrznych agencji (ma to szczególne znaczenie gdy mówimy o PFRON-ie i Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych);
  • badań lekarskich (rozwiązaniem byłoby zniesienie obowiązku wykonywania kolejnych badań w momencie, kiedy warunki pracy przy kolejnej umowie się nie zmieniają, nawet jeśli zmienił się pracodawca).

 

Umorzone postępowanie egzekucyjne

Rzecznik Praw Obywatelskich odpowiada na pytanie, jak można odzyskać zasądzone już wyrokiem sądowym (prawomocnym) wynagrodzenie za pracę, jeśli komornik umorzył w przedmiotowej sprawie postępowanie egzekucyjne z powodu jego bezskuteczności?

RPO odpowiada:

W myśl Artykułu 824 § 1. pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego umorzenie postępowania egzekucyjnego z powodu jego bezskuteczności nie pozbawia wierzyciela – w tym wypadku pra­cow­ni­ka – możliwości wszczęcia ponownej egzekucji (art. 826 Kpc).

Wierzyciele muszą jednak wówczas spełnić wszystkie wymogi formalne z art. 796 § 1art. 797 Kpc.

Oznacza to, że we wniosku egzekucyjnym niezbędne jest, często kłopotliwe wskazanie sposobu egzekucji. Wychodząc na przeciw wierzycielom, którzy często nie byli w stanie wskazać majątku dłużnika, znowelizowany 5 lutego 2005 r. Kodeks postępowania cywilnego wpro­wadził możliwość zlecenia komornikowi poszukiwania tego majątku. Wierzyciel zlecając to komornikowi musi się liczyć z dodatkowym kosztem, dzięki temu zapisowi złagodzona została jednak zasada, że obowiązek wskazania majątku dłużnika, z którego ma być prowadzona egzekucja, ciąży na wierzycielu (art. 797-1 Kpc).

Z kolei zgodnie z treścią art. 125 kodeksu cywilnego bieg przedawnienia roszczeń stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem albo ugodą sadową w każdym wypadku wynosi 10 lat (poprzednio złożony wniosek egzekucyjny przerwał termin przedawnienia, który zaczął biec na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego – art. 123 i 124 Kc). Do czasu upływu przedawnienia można skutecznie podejmować czynności egzekucyjne.

 
Źródło: www.rpo.gov.pl

O zabezpieczeniu w papierach war­toś­cio­wych – czytaj tutaj.

Przywołane artykuły z Kodeksu postępowania cywilnego:

 

Art. 824.
§ 1.Postępowanie umarza się w całości lub części z urzędu:
3) jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.

Art. 826.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, lecz nie pozbawia wierzyciela możności wszczęcia ponownej egzekucji, chyba że z innych przyczyn egzekucja jest niedopuszczalna. Umorzenie postępowania egzekucyjnego nie może naruszać praw osób trzecich.

Art. 796.
§ 1.
Wniosek o wszczęcie egzekucji składa się stosownie do właściwości sądowi lub komornikowi.

Art. 797.
§ 1.
We wniosku lub żądaniu przeprowadzenia egzekucji z urzędu należy wskazać świadczenie, które ma być spełnione, oraz sposób egzekucji. Do wniosku lub żądania należy dołączyć tytuł wykonawczy.
§ 2. Wniosek o wszczęcie egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego, o którym mowa w art. 783 § 4, może być złożony do komornika także za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego elektroniczne postępowanie upominawcze.
§ 3. Jeżeli podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy, o którym mowa w art. 783 § 4, do wniosku lub żądania przeprowadzenia egzekucji z urzędu należy dołączyć dokument uzyskany z systemu teleinformatycznego umożliwiający organowi egzekucyjnemu weryfikację istnienia i treści tego tytułu, a w przypadku wszczęcia postępowania egzekucyjnego drogą elektroniczną wskazuje się tytuł wykonawczy.
§ 4. Wszczynając egzekucję na podstawie tytułu wykonawczego, o którym mowa w art. 783 § 4, komornik jest zobowiązany do zweryfikowania treści przedstawionego mu dokumentu uzyskanego z systemu teleinformatycznego oraz zaznaczenia w tym systemie faktu prowadzenia egzekucji na podstawie tego tytułu.
§ 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o przedstawieniu (okazaniu, dołączeniu, doręczeniu albo złożeniu) tytułu wykonawczego, a tytułem tym jest tytuł wykonawczy, o którym mowa w art. 783 § 4, należy przedstawić zweryfikowany przez komornika dokument, o którym mowa w § 3. Jeżeli tytuł wykonawczy ma być złożony w postępowaniu prowadzonym przez sąd lub komornika wystarcza złożenie dokumentu uzyskanego z systemu teleinformatycznego. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio.

Wyróżniamy następujące typy egzekucji:

  • egzekucja z ruchomości (art. 844-879 kpc);
  • egzekucja z wynagrodzenia za pracę (art. 880-888 kpc);
  • egzekucja z rachunków bankowych (art. 889-894 kpc);
  • egzekucja z innych wierzytelności i innych praw majątkowych (art. 895-912 kpc);
  • egzekucja z nieruchomości (art. 921-1013 kpc);
  • egzekucja ze statków morskich (art. 1014-1022 kpc).

 

Art. 797-1.
Wierzyciel może zlecić komornikowi poszukiwanie za wynagrodzeniem majątku dłużnika.

Art. 125.
§ 1. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.

Art. 123.
§ 1.
Bieg przedawnienia przerywa się:
1) przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;
2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;
3) przez wszczęcie mediacji.

Art. 124.
§ 1.
Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.
§ 2. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.