Obowiązujące od 1 stycznia 2012 r. przepisy deregulacyjne znowelizowały m.in. ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. Wprowadzone zmiany ułatwiają tworzenie oddziałów na terytorium RP przez polskich przedsiębiorców wykonujących działalność za granicą, precyzują zasady likwidacji oddziału oraz łagodzą procedurę składania wniosków o wpis do rejestru przedstawicielstw.
Polak w definicji zagranicznego przedsiębiorcy
Ustawa deregulacyjna (ustawa z 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców) rozszerzyła definicję przedsiębiorcy zagranicznego o osoby fizyczne posiadające obywatelstwo polskie, które prowadzące działalność gospodarczą za granicą. Do tej pory osoby te nie mogły się powołać na ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i założyć oddziału na terytorium Polski.
Wniosek bez zbędnych dokumentów
Nowe przepisy łagodzą też wymagania dotyczące dokumentów dołączanych do wniosku o wpis do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych. Wiele z dotychczas przedkładanych dokumentów nie miało praktycznego znaczenia dla prawidłowego przebiegu postępowania rejestrowego – np. oświadczenie o ustanowieniu przedstawicielstwa wyrażone jest poprzez sam fakt złożenia wniosku czy dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu (nieruchomości) podczas gdy przedstawicielstwa mogą działać także w lokalach niesamodzielnych (np. jedno pomieszczenie w lokalu będącym odrębnym przedmiotem własności). Zgodnie z poprawionymi przepisami wystarczy, że do wniosku zostaną dołączone:
- urzędowy odpis dokumentu potwierdzającego rejestrację przedsiębiorcy zagranicznego, na podstawie którego przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą,
- uwierzytelnioną urzędowo kopię dokumentu określającego adres siedziby przedsiębiorcy zagranicznego, zasady reprezentacji przedsiębiorcy zagranicznego oraz wskazanie osób uprawnionych do jego reprezentacji, jeżeli ww. dokument nie zawiera niezbędnych informacji w tym zakresie,
- uwierzytelnioną kopię dokumentu uprawniającego przedsiębiorcę zagranicznego do wykorzystywania lokalu lub nieruchomości na potrzeby siedziby głównej przedstawicielstwa.
Dołączony do wniosku dokument potwierdzający rejestrację przedsiębiorcy powinien być poświadczony poprzez apostille, jeżeli przedsiębiorca zagraniczny działa na terytorium państwa będącego stroną Konwencji haskiej z 1961 r. o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, lub poprzez legalizację, jeżeli przedsiębiorca działa na terytorium państwa niebędącego stroną tej Konwencji. Ww. poświadczenie nie będzie wymagane, jeżeli umowa dwustronna lub wielostronna, którą jest związana RP zniosła lub uprościła legalizację lub zwolniła z legalizacji dokumenty w sprawach objętych zakresem tych umów. W razie braków, wnioskodawca zostanie wezwany do uzupełnienia wniosku, w terminie nie krótszym niż 7 dni. Na umotywowany wniosek termin ten będzie można wydłużyć.
Banki zwolnione z rejestracji
W przypadku banków zagranicznych i instytucji kredytowych w ogóle zniesiono obowiązek dokonywania wpisu do rejestru przedstawicielstw. Taki wpis nie wpływał na jakość nadzoru nad działalnością przedstawicielstw banków zagranicznych i instytucji kredytowych, a generował jedynie dodatkowe koszty. Tym samym instytucje zostały zwolnione ze zgłaszania Ministrowi Gospodarki informacji o wszelkich zmianach stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych objętych wnioskiem. Nie oznacza to, że zostały zwolnione z obowiązków informacyjnych – uprawnienia do otrzymywania takich danych posiada Komisja Nadzoru Finansowego.
Ustawodawca usunął wątpliwości
Na mocy nowych przepisów doprecyzowano np. kwestie dotyczące likwidacji oddziału. Znowelizowana ustawa jednoznacznie wskazuje, że przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z o.o. mają zastosowanie zarówno w przypadku likwidacji oddziału przeprowadzanej z własnej inicjatywy przedsiębiorcy zagranicznego, jak i w przypadku wydania decyzji o zakazie wykonywania działalności w ramach oddziału, wydanej przez ministra.
Inny z poprawionych przepisów mówi wyraźnie, że w przypadku adresu na terytorium RP osoby upoważnionej w przedstawicielstwie do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego chodzi o adres pobytu, natomiast przez adres przedstawicielstwa rozumiany jest adres siedziby głównej przedstawicielstwa na terytorium RP, w której będą złożone oryginalne dokumenty związane z działalnością przedstawicielstwa. Dotychczasowe zapisy były zbyt ogólne i dopuszczały w praktyce stałe przebywanie osoby upoważnionej poza terytorium RP, co w wielu przypadkach utrudniało kontakt organu z przedstawicielstwem.
Źródło: LexPolonica.