Category Archives: przedsiębiorcy

Zezwolenie na nabycie nieruchomości przez obcokrajowca

Rozporządzenie reguluje warunki nieruchomości w Posce, które spełnić musi nabywca bez obywatelstwa polskiego.

Minister Spraw Wewnętrznych wydał nowe rozporządzenie, w którym sprecyzował, jakie informacje i dokumenty przedstawić musi cudzoziemiec, by dostać zezwolenie na nabycie nieruchomości. Rozporządzenie zmienia to z 26 kwietnia 2004 r.

I tak, zgodnie z nowymi przepisami, wniosek o wydanie zezwolenia powinien wskazywać:

  • wnioskodawcę;
  • nabywaną nieruchomość;
  • rodzaj zdarzenia prawnego, na podstawie którego dojdzie do nabycia nieruchomości;
  • cel nabycia nieruchomości;
  • źródło pochodzenia środków finansowych na jej zakup.

Dodatkowo, planując zakup nieruchomości, nabywca spoza Polski winien przedłożyć dokumenty, określające jego status prawny, opisujące nieruchomość czy potwierdzające posiadanie środków finansowych na zakup nieruchomości.
Nadto wśród załączników do wniosku ma znaleźć się oświadczenie zbywcy wyrażające wolę zbycia nieruchomości na rzecz cudzoziemca. W przypadku nabywania nieruchomości w wyniku procesu łączenia (podziału) spółek należy załączyć uzgodniony plan połączenia (podziału) spółek.

Zakres wymaganych danych nie zawsze jest taki sam. Różni się np. w zależności od rodzaju nieruchomości czy celu jej nabycia.

Minimalna wymagana płaca specjalisty zza granicy.

Cudzoziemiec, który ma zamieszkać czasowo w Polsce, by wykonywać pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji musi mieć zapewnione minimalne wynagrodzenie na wysokości 61.191 zł. Jest to warunek, na podstawie którego może starać się o zezwolenie na zamieszkanie w Polsce na czas oznaczony w celu wykonywania swojej pracy.

Takie przepisy wprowadza rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 czerwca 2012 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia dla cudzoziemca wymaganego do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji (Dz. U. 2012 poz. 779), które zostało opublikowane 10 lipca 2012 r.

O tym, że przedsiębiorca musi sprawdzić status zatrudnianego cudzoziemca, czytaj tutaj.

Nielegalne zatrudnianie cudzoziemców.

Nowa ustawa nakłada na przedsiębiorców obowiązek sprawdzenia, czy cudzoziemiec, którego przyjmują do pracy, jest w Polsce legalnie.

Pracodawca, który zamierza przyjąć do pracy cudzoziemca, musi najpierw sprawdzić jego status pobytowy. Jeśli zatrudni osobę przebywającą w Polsce nielegalnie, będzie narażony na grzywnę, karę ograniczenia wolności, a nawet karę pozbawienia wolności do 3 lat. Dodatkowo może odczuć sankcje w postaci pozbawienia możliwości wnioskowania o dofi­nan­sowania unijne, obowiązku zwrotu pomocy czy wykluczenia z postępowań na za­mówie­nie publiczne.
Nowe regulacje przewiduje ustawa z 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 2012 poz. 769). Została opublikowana 6 lipca 2012 r. Akt wejdzie w życie 21 lipca 2012 r.

O tym, ile zarabiać musi wykwalifikowany cudzoziemiec, czytaj tutaj.

Jaka jest właściwie różnica między umową o pracę, a umową zlecenia, którą proponuje pracodawca?

Jak można odnieść się do pracodawcy, który proponuje pracownikowi umowę zlecenia w miejsce dotychczasowej umowy o pracę? Co traci, a co zyskuje pracownik? Jakie wiąże się z tym ryzyko?

Praca na podstawie umowy-zlecenia zawierana jest w oparciu o Kodeks cywilny, a umowa o pra­cę – w oparciu o Kodeks pracy. Różnica jest duża, bo umowa zlecenia to zwyczajna umowa, o dowolnej treści, w której strony mogą ułożyć się według własnego uznania, byleby cel lub treść umowy nie naruszała prawa, nie przeczyła zasadom życia społecznego i właściwości stosunku.

I tak: zleceniobiorca (w tym przypadku: pracownik) zobowiązuje się do wykonania określonej czynności prawnej lub świadczenia usług na rzecz zlecelniodawcy (pracodawcy), w zamian uzyskując określone wynagrodzenie. Można też podpisać umowę zlecenia na świadczenie pracy bez ustalonego wynagrodzenia. Dla zleceniodawcy liczy się staranność w wykonywaniu dzieła, nie zaś samo osiągnięcie konkrentego celu – i to ważna różnica w stosunku umów o dzieło, które dotyczą konkretnego skutku (na przykład umowa na zaprojektowanie domu).

Podstawową różnicą pomiędzy taką umową, a umową o pracę jest zakres praw i obo­wiąz­ków tak pracodawcy jak i pracownika, którzy od tej pory stają się stronami umowy cywil­no­praw­nej. Osoba o statusie pracownika miała prawo do urlopu wy­po­czyn­kowego, wy­cho­waw­czego, określone były normy czasu pracy, minimalne wynagrodzenie, odprawa emerytalno-rentowa itd. W chwili, kiedy strony podpisują umowę zlecenia, nie ma już stosunku pracy, a wraz z tym przestają obowiązywać te prawa i regulacje, co stawia świadczącego pracę w potencjalnie mniej korzystnym położeniu. Można naturalnie do umowy dopisać dowolne ustalenia – na przykład prawo do urlopu, dowolne godziny pracy, brak bezpośredniego kierownictwa i wiele innych zapisów, które mogą dać dodatkowe prawa dotychczasowemu pracownikowi.

Kodeks pracy w art. 281 przewiduje karę dla pracodawcy, który zawiera umowę zlecenia w warunkach, kiedy powinna być zawarta umowa o pracę. Można w związku z tym rozważyć skierowanie do Państwowej Inspekcji Pracy prośbę o zbadanie sprawy w oddziale okręgowym właściwym miejscowo, w Poznaniu jest to Okręgowy Inspektorat Pracy przy ulicy Św. Marcin 46/50. PIP ma obowiązek dokonać ustaleń i w razie naruszenia prawa może przykładowo nałożyć na pracodawcę grzywnę, zobowiązać go do stosowania obowiązującego prawa, wnieść powództwo i uczestniczyć w postępowaniu przed sądem pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeżeli stosunek prawny między zleceniodawcą a zleceniobiorcą, wbrew zawartej umowie, ma cechy stosunku pracy.

Jeśli pracodawca zaproponuje Ci wykonywanie na podstawie umowy zlecenia tej samej pracy i na tych samych warunkach (w siedzibie i pod kierowncitwem tych samych osób, w ustalonym czasie), które obowiązywały we wcześniejszym stosunku pracy, w pełni uzasadnione jest żądanie od pracodawcy zawarcia umowy o pracę, a w przypad­ku odmowy – ustalenie istnienia stosunku pracy na drodze sądowej.